Jij, lieve moeder van een prachtig kleintje. Je verlangde zo naar dit kindje. Nu is hij er dan, de newbornfase is al een poosje voorbij, maar de onrust blijft. Af en toe bekruipt je het gevoel: is dit het nu? Je kindje slaapt zó slecht en jij dus ook! Je wil zo graag het allerbeste voor je kindje, maar je weet niet meer wat je nog kunt doen om je kindje in slaap te helpen.
Herken je dit?
Het is 3.00, je wordt voor de zoveelste keer deze nacht wakker van babygehuil. Je voelt je radeloos, je sliep pas net weer een half uurtje en nu moet je alwéér naar je kleintje toe. Waarom lukt het jouw baby niet om door te slapen ‘s nachts? Je weet niet meer wat je nog kunt doen, behalve je baby in slaap wiegen en hopen dat je hem weer slapend weg kunt leggen. Maar je rug en schouders doen zeer, je kleine schat weegt zwaar in je armen en je zou liever gewoon in je bed blijven liggen, maar je wil je baby ook niet zolang laten huilen.
5.00 Het begint al licht te worden en jij staat opnieuw met je baby op je arm. Je sust je kleintje met je allerliefste woordjes, maar de tranen springen je in de ogen. Hoe lang zou het wiegen dit keer duren? Of neem je je kleintje toch maar even bij je in bed? Ook al weet je dat je samen met je man afgesproken had om dat niet meer te doen. Misschien lukt het nog om dat laatste uurtje slaap te pakken voor je er weer uit moet? Je voelt je wanhopig, hoe moet je dit vandaag weer volhouden?
6.00 De dag is begonnen, het huilen ook. Je loopt opnieuw naar het bedje van je baby en het gehuil gaat direct over in de mooiste glimlach die je je maar kunt wensen. En ook al doet het lachje je goed, je voelt je gesloopt. Hoe moet je vandaag die geduldige, liefdevolle moeder zijn voor je kind? Hij zal zijn wereld gaan verkennen en daarbij ook jouw grenzen. En slapen overdag? Dat is ook maar kort en onrustig. Ook al hou je zielsveel van je kind, je weet niet hoe je je door deze dag heen moet slepen.
9.00 Je baby is weer aan een slaapje toe en jij ziet als een berg op tegen dit moment. Is hij al moe genoeg? Is dit hét moment voor je kleintje om te gaan slapen? Eerlijk? Je hebt geen idee, je twijfelt aan alles momenteel. Je weet alleen dat je het zó ontzettend niet ziet zitten om jezelf weer minstens 45 min op de donkere babykamer op te sluiten om ervoor te zorgen dat je baby gaat slapen.
12.00 Je hebt je moeder aan de telefoon, ze hoort het gehuil van je baby op de achtergrond. Ze geeft je ongevraagd advies: ‘Ah joh, laat hem maar eventjes huilen, dan leert hij wel dat het tijd is om te slapen. Kan geen kwaad hoor, deden we bij jullie ook en kijk eens hoe goed jullie het erop gedaan hebben?’ En jij voelt je hart bloeden, want laten huilen, dat heb je allang geprobeerd, maar ook dat hielp niet. Het huilen ging over in krijsen en het duurde eeuwen voordat je baby weer een beetje tot rust gekomen was.
Wat doe ik toch verkeerd, denk je regelmatig, kan ik dit nou echt niet?
Wat als er niets verandert?
Zo door gaan in de hoop dat het ‘maar’ een fase is, wil je niet. Natuurlijk, je baby wordt vanzelf groot. Maar dat is het nu juist, je baby is maar zó kort klein. Als er niets veranderd ga je onderdoor aan de vermoeidheid en gevoelens van onzekerheid. Je wil toch niet terugkijken op de babytijd met het gevoel dat je nu hebt? Vol wanhoop en elke dag weer gesloopt van het slaaptekort? Dat je foto’s terugkijkt en alleen maar ziet en voelt hoe zwaar je het vond? Je hele moederschap voortbordurend op het gevoel dat je gefaald hebt in de babytijd? Je wil je baby NU kunnen geven wat hij nodig heeft.
Testimonials:
Na 24 uur begeleiding:
‘Even een update van vandaag: Kort maar krachtig: Wat een verandering, wauw! We weten niet wat we mee maken! Ik denk dat we kunnen zeggen dat we op de goede weg zitten!’
‘ Marije komt, luistert, hoort je, vraagt door, straalt rust uit. Helpt concreet met soms kleine adviezen, die enorm helpend zijn! Dankzij alle tips en tools die zij ons gaf, begrijpen wij veel beter wat ons dochtertje nodig heeft, maar ook wat voor onszelf belangrijk is om niet te vergeten.’
‘Babypraktijk Veluwe heeft ons begeleid om ons kindje in zijn eigen bed te laten slapen. Wat fijn dat iemand meedenkt en kijkt, waardevolle tips geeft, maar vooral vertrouwen. Marije kijkt verder, vraagt door en geeft passende aanwijzingen. Een aanrader, achteraf had ik haar graag eerder in ons gezin mee laten denken bij de moeizame start van onze zoon.’
Blog: Je baby heeft geen slaaptraining nodig!
Je baby slaapt al zolang slecht, dat je zelf van vermoeidheid bijna omvalt. De eerste 3 maanden kon je het nog wegschuiven onder de newborn fase: ‘ach, hij is nog zo klein, het komt vanzelf wel goed.’ Maar inmiddels ben je misschien wel 6 maanden verder en loop je nog steeds nachtenlang wiegend door het huis en vraag je je af of dit nu echt vanzelf over gaat.
Al scrollend over het internet lees je steeds vaker over slaaptraining en dan gaan mijn haren altijd recht overeind staan. Hoezo slaaptraining? Mijn baby (en ook de jouwe) sliep in de baarmoeder al zelfstandig! Slapen hoeft hij echt niet te leren. Dat is gewoon een proces dat je lichaam in staat stelt te herstellen van de activiteit van de wakkere periode.
Waarom lukte het mijn baby dan niet? Want ook ik heb wat af getobd met de onrustige nachten van mijn oudste zoon, ondanks mijn achtergrond als kinderverpleegkundige.
Omdat ik niet goed zag waar mijn baby behoefte aan had. Ik was vooral bezig met de vraag: hoe stop ik het huilen en hoe zorg ik voor slaap? Als newborn had ik dat vooral opgelost met wiegen in mijn armen, voedingen enzo. Maar nu hij ouder werd, werd het wiegen me te zwaar, het duurde almaar langer voor hij in slaap viel.
Maar met die twee vragen ging ik volledig voorbij aan dat wat mijn zoon echt nodig had. Hij wilde voelen dat ik er voor hem was als hij het nodig had, zolang als hij het nodig had. Hij wilde zich gehoord en gezien voelen, als hij misschien last had van een doorkomende kies of als hij gewoon een hele drukke dag gehad had.
En toen ik dat ging inzien en er volledig voor mijn zoon kon zijn, toen gebeurde waar ik al zolang naar verlangde, hij ging steeds meer slapen en uiteindelijk ook doorslapen. Hij vertrouwde erop dat ik er voor hem was, er kwam een ultiem gevoel van veiligheid bij hem en daarmee kon hij zich overgeven aan de slaap die zijn lijfje zo hard nodig had.
Dus, komt het vanzelf wel goed? Nee, je kindje zal de eerste jaren altijd nodig hebben dat jij voorziet in zijn behoeften. Dus ook op het gebied van slaap mag jij geven wat je baby nodig heeft, zodat je kindje kan doen wat hij al prima kan: Slapen!
Welterusten!
"There is no such thing as a perfect parent, so just be a real one."
Sue Atkins